- örtücü
- sif. Bir şeyi örtən, pərdələyən, bir şeyin üzərinə çəkilən, üstünü örtən. Örtücü şüşə. Örtücü boya.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
örtücü
Look at other dictionaries:
GAVAŞ — (Gaşiye. C.) Örtücü, örten … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KEFFARET — (Masdar gibi kullanılıyorsa da keffâr mübalâğa isminin müennesi olup, asıl mânası: örtücü ve imhâ edici demektir.) Bir mecburiyet altında veya yanlışlıkla işlenmiş günahı affettirmek ümidiyle şeriata uygun olarak verilen sadaka veya tutulan oruç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KENİF — (C.: Künüf) Hıfzedici, koruyan. * Örtücü. * Kalkan. * Deve ağılı. * Ayakyolu, tuvalet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
PERDEKEŞ — f. Perde çekici, örtücü. Engel, mâni … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
PERDEPUŞ — f. Örten, örtücü … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
PUŞENDE — f. Örten. Örtücü … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
